سومین پست در زمینهی خلاقیت در بستهبندی مخصوص خوردنیهاست. وقتی پای شکم میون باشه توان مقاومت در برابر وسوسهها به شدت کاهش پیدا میکنه 😉 نتیجهی این مدل بستهبندی جیب پر فروشنده و کیلوهای اضافی مصرفکنندههاست.
منبع: DYW
17 آذر 1389 | دسته:
تماشاخانه |
۵ دیدگاه
سلام
جالب بودن . :o) (L)
کاش تو ایرانم یکم خلاقیت تو زمینه بسته بندی به خرج می دادن ! که محصولات نمونه رو دستشون , یا همون محصولو با قیمت ناچیز بفروشن و تو یه کشور دیگه بسته بندی بشه و اونجا با چند برابر قیمت اولیه به جاهای دیگه صادر بشه و به فروش برسه .
🙁
تجارت و اقتصاد بسته همینه دیگه. فروشنده میخواد تا فرصت هست سودشو بکنه چون از آینده مطمئن نیست.
محصولات غذایی ایران همیشه مشتری دارن , منتها سبزیجات و خوار و بار رو این چیزا رو به صورت فله ایی می فروشن به مثلا یه تاجر تو امارات , مثلا اگه طرف ایرانی از فروش اون محصول فله ایی ۱۰ دلار بدست آورده میبرن توی امارات بسته بندیش می کنن ! و براش بازار یابی می کنن و مثلا ۱۰۰ دلار بدست میارن .
به نظر شما این موضوع درسته ؟ میشه با صرف هزینه دستگاه های مدرن بسته بندی رو وارد کرد و یا با شرکت های معتبر برای بسته بندی اجناس داخل کشور قرار بست و این طوری ثروت بیشتری رو وارد کنیم . منتها اینجا کسی حاضر نیست به خودش زحمت بده .
مشکل اینجاست …
این حرفایی که زدم همشون مستند هستن , متاسفانه …
(Y)
منم با شما موافقم
ضمنا برای عکس ها هم ممنون